Over slapen en eten.

Wanneer ik te weinig geslapen heb, ben ik niet te genieten. Met een lege maag kan ik niet functioneren.
Ik vermoed dat dat voor een kind evengoed geldt.

Het begon bijna 2 jaar geleden. Als ik dat zo schrijf lijkt dat belachelijk lang. En toch is die tijd voorbijgevlogen. Met Oscar nog in mijn buik, dacht ik dat Emma wat extra aandacht zocht. Dat ze zenuwachtig was voor de komst van haar broertje.
Maanden gingen voorbij.
Tot op vandaag komt Emma 's nachts vaak 3 maal aan mijn bed staan met de woorden: "ik heb nog niet geslapen, ik had een slechte droom, mijn buik voelt raar...".
Haar eetlust is er sinds kort ook op achteruitgegaan.

Ja, ik ben al bij de dokter langs geweest. Teleurstellend.
We hebben Bachbloesems uitgeprobeerd. Kortstondig resultaat.
Meer buiten activiteiten ingepland, beloningen beloofd, streng geweest, boos geweest, heel begripvol...
Niets helpt.
Af en toe gaat het beter. Maar ik wil een langdurige oplossing.
Iemand tips? Herkent iemand dit?

Emma heeft een fantastische juf. Ik had haar bij de start van het schooljaar aangesproken over deze situatie en zij heeft Emma een slaapboekje gegeven. Daarin moest Emma op schrijven wat ze me 's nachts zo nodig wil komen zeggen. Zodat ze dat de volgende dag met haar juf kon bespreken.
Dit heeft een 2-tal weken geholpen.
Ondertussen werken we met beloningskaarten, zowel voor het slapen als voor het eten. Op aan raden van de juf.
De eerste sticker plakt. Voor een stuk chipolatta en een handvol groene boontjes.
Ik ben benieuwd wat de nacht zal brengen...