logo

logo

20 oktober 2009

Alweer een "eerste keer".

Hove, de gemeente waar ik woon, wordt heraangelegd. Verschillende stukken van ons huis-school-huis-traject werden afgelopen dagen opengebroken. Tussen de vallende bladeren, zweven buizen en slingeren de armen van luide trucks in het straatbeeld. Auto's worden omgeleid via een naburig dorp. Fietsers slalommen tussen kegels en kruiwagens. Iedereen moet langs dezelfde weg. Iedereen schuift aan. Het is een soep. Ik stelde de meisjes voor, hen zoveel mogelijk per fiets op te pikken, na school. Dat betekent dat ze iedere dinsdag 15 min. in de nabewaking moeten blijven. Toen ik hen de verkeersperiekelen toelichtte, begrepen ze meteen de nood om de fiets als primair vervoersmiddel in te schakelen. Emma en Stella stemden in om een koekje en een sapje te drinken aan de tafels van de nabewaking. "Da's ok hoor mama", sprak Stella als een grote. "Ik ga naast Stella en Silke zitten, tot jij er bent." antwoordde Emma. Een zucht. Ik was fier en opgelucht dat mijn 2 flinke dochters geen probleem maakten van de nieuwe afspraak. Vannacht, echter, wekten Emma's tranen me uit mijn slaap. "Ik wil niet naar de nabewaking, mama." Ze had er misschien wel van gedroomd... Verdorie toch. Ik heb tot nu toe de nabewaking gemeden. Als kind was ik geen fan van naschoolse opvang. En ik had me voorgenomen mijn werkuren mogelijk zo te schikken dat ik de kids steeds van school kan ophalen. Vandaag vraag ik 15 min. respijt... mijn maag is onrustig. Over een paar uren zal ik aan de schoolpoort staan. Hopelijk is de wachttijd meegevallen.

3 opmerkingen:

  1. 3 keer lang uitvallen in ik lig in de school, dus het is gelukkig nooit nodig geweest om de naschoolseopvang te gebruiken. Ik werk thuis, dus ik ben heel flexibel, wel eens te flexibel zodat ik niet alles kan wat ik zou willen. Maar ja, ze zijn zo kort maar klein. Ik vond het zelf altijd zo fijn dat mijn moeder er ook altijd was en haar uren ook om ons heen plandde. Ik wilde dat voor mijn kids ook. Ramon gaat al naar de grote school en Kirsten volgend jaar. Het wordt steeds makkelijker wat dat betreft. Bridget zit nu in groep 3, dus het gaat al zo hard....

    Ik kan me voorstellen dat je na vanacht even een knoop in je buik hebt, maar ik denk dat die paar weekjes (hopelijk een paar weekjes) een kwartiertje in de nabewaking wel om zullen vliegen en dat ze misschien nog wel veel plezier hebben met elkaar, want ze zullen niet de enige zijn.....

    Groetjes, Collie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En? Is het een beetje meegevallen voor de meisjes?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Er rolden dikke tranen over Stella's wangen toen ik aankwam...Emma had de koekjes mogen verdelen.

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie! Altijd leuk om van je te lezen!
Groetjes, Valerie