Omdat Stella dat leuk vindt.

Ik ben 2 en ik zeg nee. Want ik vind het leuk om tegendraads te doen. Ik ben 2 en ik lach er mee. Als mijn mama vraagt om of ik in de hoek wil gaan staan. Ik ben 2 en olé olé, als ik niet wil eten spuw ik mijn verse sandwich naar benee... Eigenlijk was ik vergeten dat Emma ook een periode had waarbij ze op alles "nee" zei. Ze haar jas niet wilde aantrekken wanneer we moesten vertrekken, geen broek wou dragen of althans niet die blauwe... Stella gedraagt zich sinds kort op dezelfde manier. Omdat ze een koppig karakter heeft, houdt ze haar kuren net iets langer vol dan Emma destijds. Met als gevolg dat haar onverschillig of boos gezicht keert naar een uitbundige huilbui. Maar in tegenstelling tot Emma slaagt ze er ook in om er een komische toets aan te geven. Soms is het moeilijk om mijn lachspieren te bedwingen als ik haar betrap op deugnietenstreken. Want dan loert ze en glimlacht ze overdreven, als om te zeggen: "Kijk hoe schattig ik ben, mama". Ze weet best dat ze niet in de zetel mag springen. Maar ik proest het uit als ze op de vraag "Waarom doe je dat?" antwoordt: "Omdat Stella dat leuk vindt mama". "Dat is toch een grapje hé, mama?".