Gouden munten.

't Was eind november toen Emma begon te spelen met een wiebelende tand, maar de afgelopen dagen vond ze het meer vervelend dan leuk. De tand leidde als het ware een eigen leven in haar mond. Emma had er ook al dikke tranen voor gelaten, omdat ze bang was van wat er zou gebeuren, als die tand plots op haar tong zou liggen... Maar gisteren heeft ze 'm aan de Tandenfee kunnen geven... wat wil zeggen: we hebben de tand in een potje gestoken, de Tandenfee een lief briefje geschreven met de melding en in spanning afgewacht wat de 'opbrengst' zou zijn. 5 gouden munten lagen in een doosje geborgen onder Emma's kussen vanmorgen. Ze voelt zich de koning te rijk!