Wanneer ik samen met Emma en Stella op de prinsessen-kalender kijk, worden we alle 3 enthousiast. Het is niet alleen vrijdag, maar voor de meisjes is het ook de dag dat ze naar hun papa vertrekken. Voor mij, de dag waarop ik stiekem uitkijk naar een weekend vol quality-time... voor mezelf.Tijd om uit te slapen, uitgebreid te ontbijten, misschien te gaan shoppen, zéker en vast te gaan sporten, ...
Mijn realiteit is anders. Ik sta 's zaterdags op om 9u. Ik heb al een uur liggen piekeren over wat er nog op de boodschappenlijst moet. En ik plan de dag. Vol. Totdat elk uur gevuld is met een "noodzakelijke" huis-tuin-en-keuken-taak.
Mijn realiteit is dat ik moeilijk kan toegeven aan die quality-time. Ondanks ik om de 14-dagen hunker naar een beetje rust in huis, knaagt het gemis van dansende Emma en tetterende Stella.
Oh, dat heb ik nou ook. NET HETZELFDE. Twee weken lang zucht ik da tik nooit tijd heb voor mezelf en in dat weekend dat ik tijd zou kunnen hebben, hol ik mezelf voorbij en mis ik het kleintje vreselijk.
BeantwoordenVerwijderen