Met een zucht.

Schrijven, antwoorden, terugmailen, accepteren, luisteren, nadenken, voorstellen, anticiperen, overwegen, weerleggen... Ja, ik noem mezelf een goeie onderhandelaar. Empatisch en beredeneerd. Maar als mensen terugkomen op hun woorden, onder het mom van een "misverstand" draait mijn maag binnenstebuiten. Daar sta ik dan. Weg inlevingsvermogen. Weg begrip. Tanden bloot. En bijten. Athans toch efkes op mijn eigen tanden... en dan rustig worden, ademen en opnieuw schrijven... met een klein hartje... met al mijn verlangen op een breekbaar schoteltje... hopend op een positief antwoord. Trap het alsjeblief niet kapot.