7 uur.

Naar goede gewoonte staat Emma aan mijn bed. Ik stuur haar terug met de woorden: "nog een half uurtje schattie..." Het is 7 uur. Bij de start van mijn "thuis-zijn", had ik me voorgenomen om te sporten. Een maand na die gedachte, trek ik mijn loopschoenen aan. Terwijl iedereen nog even soest, pep ik mezelf op. De straat is hard, maar een koele ochtendbries draagt me naar het park. Genietend van de ochtenstond glimlach ik naar een stoet ganzen die het water inglijden. Heb ik ze gewekt? Bij het krieken van de dag is het genieten. Niemand om je heen. Zalige temperatuur. Mijn hoofd (bijna) leeg. Na 20 minuten zet ik de retour in. Ik groet de wandelaar en zijn hond. Fietsers steken me voorbij en de trein kondigt het begin van de dag aan. Deze dag is goed begonnen. Ik ben fier op mezelf. (en nu volhouden...)