Al 5.

Vroeger had Emma de gewoonte om mij te pas, en te onpas, te vragen om dingen voor haar te doen. Ik geef toe dat het mettertijd gegroeid is. Aankleden, schoenen vastmaken, billen afkuisen, hapklare lepels aanreiken... als ze klein zijn doe je dat allemaal zonder erbij na te denken. Maar dan worden ze wat groter, en stimuleer je hen om dingen zelf te doen. Soms met wat meer succes dan anders. Uit reflex vraagt Emma nog steeds om bepaalde handelingen, die ze eigelik best zelf kan, voor haar uit te voeren. Maar sinds de dag dat ze 5 werd, volgen achter die vraag de woorden: "Nee nee mama, laat maar, ik kan dat zelf wel, want ik ben al 5 hé."