Emma kreeg van haar pappie een nieuwe fiets. Een blinkend blauwe Minerva, zonder zijwieltjes. Ze pronkt ermee door de straat en zwiert ermee in de tuin. Ik hol ernaast. (moet nog een systeem bedenken om niet gebukt te moeten volgen, want dat is een pijnlijke zaak) Emma trapt gretig. De torpedo-rem is wennen, maar ze is niet bang. En dat is al een begin. Ik herinner me mijn eerste fietslessen. In het Nachtegaele Park, met een rode fiets. Gewapend met zo'n luide gele sirene. Waar is den tijd...
Een bezemsteel onder het zadel door het frame steken. In de meeste kinderfietsen past dat perfect.
BeantwoordenVerwijderenJaaa, die sirenes... of kaarten tussen de wielen... en zo'n ronkend handvat.
BeantwoordenVerwijderen