2 vierkante meter.

Begin dit jaar nam ik de meisjes iedere woensdag en donderdag naar het zwembad. Soms met wat tegenzin. Vanwege de lenigheid die we voor de dag moeten brengen in een veel te klein kleedhokje. Omdat het water er niet echt op lichaamstemperatuur is. Na het zwemmen de meisjes moe zijn en zich niet meer zelf kunnen aankleden. En omwille van de koude die ons doet schrikken wanneer we de laffe sporthal verlaten. Maar vaak vertrokken we ook met het uitzicht op een brevet en op simpelweg een beetje waterpret, met achteraf een deugddoend moment in de cafetaria... De vruchten van deze wekelijkse uitstap heb ik deze zomer kunnen plukken. Springen of onder water zwemmen. Met bril of zonder bandjes. Emma en Stella voelen zich als een vis in het water. Gisteren hebben we de goede gewoonte terug opgepikt. Even geen zwemles, maar een intens moment met ons 3. En ik sta weer even stil bij hoe snel de meisjes groot en zelfstandig worden. Want het is heerlijk om samen op 2 vierkante meter te staan. Na te praten over een spetterend half uurtje... zonder gezeur over druppelende haren of klamme voeten die zich niet in de broek geworsteld krijgen.