logo

logo

13 oktober 2009

Geen soep.

Op het menu staat soep en een boterham met beleg naar keuze. Iedereen komt flink aan tafel zitten en slurpt van de paprikasoep. Stella begint met een halve boterham en een rolletje salami. (naast choco, haar lievelingskost) Alles verdwijnt met smaak. Haar lepel duikt de rode soep in. 2 keer. Vervolgens wordt ze afgeleid door de sappige verhalen die het avondmaal kleuren. Tussen de anecdotes en "hoe-was-school"-vragen, dansen de verse sneetjes in het rond. Een voor een geraken de buikjes gevuld. Behalve die van Stella. Haar soep staat koud te worden. Ze mokt. Keert haar rug naar de tafel en schuilt achter een dikke frons, waarmee ze duidelijk maakt dat ze niet meer wil eten. Als ik probeer te helpen, antwoordt Stella met een grom. Na een poosje, neen, een hele poos, ruim ik af. Ik ga in op Stella's vraag om van tafel te gaan. "Geen TV dan", zeg ik, met een tranendal tot gevolg. Wat is de gemiddelde tijd dat je bij je kind aan tafel blijft zitten wanneer het niet wil eten?

8 opmerkingen:

  1. Ai, klinkt bekend hoor! Bij ons thuis mogen de dames 1 ding kiezen dat ze niet hoeven te eten. De rest van het eten wat ze voorgeschoteld krijgen moeten ze eten. Al is het soms maar een klein beetje. De oudste eet geen sla, de jongste geen spruitjes. Als wij, papa en mama, klaar zijn met eten en de tafel af gaan ruimen dan gaan de bordjes van de kinderen ook van de tafel af. Natuurlijk hebben we dan wel aangespoord om te eten. Afleiding en voeren helpt bij ons erg goed. (dus over iets anders praten en ondertussen de mondjes vullen) Maar een keertje minder eten kan bij ons dus best voorkomen. Halen ze wel weer in....
    XO Heidi

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook hier niet onbekend. Grote Pruts 'was' een zeer moeilijke eter. Op den duur zijn we begonnen met de beloningstechniek: iedere dag dat hij op zijn minst 'een beetje' van hetgene dat hij niet graag lust at, kreeg hij een stickertje. En eens het blad vol was, gingen we iets leuks doen. Echt alles lust hij nog altijd niet, maar ach, ik lust ook niet alles. En als hij nu af en toe nog eens kiest om niets of weinig te eten. Tja, dan heeft hij honger. Dat is dan zijn 'straf'.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hai,

    Ik weet niet hoe oud Stella is, maar in een boek dat ik laatst las rond "Peuterpuberteit" gaven ze de volgende tips, ik citeer:
    -laat de maaltijd niet langer dan 20 minuten duren.
    - praat gezellig over alles behalve over eten.
    - laat ht kind lekker knoeien, smakken, tafelmanieren komen later wel
    - geef je kind gewoon zijn toetje, al at hij slecht. Voor 'straf' geen toetje heeft geen effect op een peuter. Bovendien krijgt hij met een toetje voedingsstoffen binnen.
    - Haal het bord weg als de tijd om is.

    Dus eigenlijk 20 minuten en dat het bord wegnemen. Zelf was ik als kind ook een moeilijke eter, en dan vooral als het op groentjes aankwam. Ik heb zo ook uren aan tafel gesleten, maar dat had zero effect.

    grtjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. bedankt voor jullie tips! ik hou jullie op de hoogte van Stella's (3 jaar) exploten ;-)
    Mss toch meegeven, dat Stella eigelijk van den beginnen een SUPER eter was, Ze lust alles! ;-) Het is maar sinds kort dat ze aan tafel mokt... alternatieven zoeken is de boodschap ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hééél herkenbaar! Ik wil de maaltijd niet te lang laten duren, want dan is alles koud en wordt er helemaal niet gegeten. Maar er zijn twee regels: wat je lust daar doe je je best op en wat je niet lust, hapjes naar leeftijd! En dat werkt goed.

    De oudste eet inmiddels volledig zijn bord leeg, of hij het nou lekker vind of niet. De dames hebben wat meer gevoel voor theater en willen wel eens van tafel sluipen naar het toilet of prullenbak! Ze weten dat als mama kwebbelt ze het niet zo gauw in de gaten heeft. Maar als de dames gesnapt zijn hebben ze een probleem, gelijk één hap meer van de groente, en dat werkt. Inmiddels gaat het een stuk gemakkelijker en gezelliger en dat laatste vindt ik het belangrijkst. Als ze een keertje minder eten is het ook geen ramp. En krijgen ze 's avonds honger dan krijgen ze een boterham (zonder beleg, helaas) of een appel.

    Groetjes, Collie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wij hebben ook slechte eters. Maar we geven er eigenlijk geen aandacht aan. (Deden we wel, maar daarvan werd de maaltijd zo ongezellig!!!)
    Van alles moeten twee hapjes gegeten worden, en verder zien ze maar. Ze moeten wel zelf voelen of ze genoeg voor de hele nacht hebben gegeten, want 's avonds krijgen ze niets meer. Er was een tijd dat de oudste telkens z'n bed uitkwam vanwege 'honger' en wij hem dan een boterham voerden. Maar we zagen in dat dat wat al te gezellig was, dus we hebben onszelf gehard en zijn streng geworden.
    Als het eten allemaal op is en er is nog honger mogen ze tijdens de maaltijd nog een boterham. Maar eenmaal afgeruimd (na zo'n half uurtje, geloof ik, gewoon als we het eten op hebben en geen zin meer in wachten, zoiets) dan wordt er niet meer gegeten.

    Het werkt wel. Oudste is nu 10 en eet meestal goed z'n bord leeg! Jongste is 5 en moppert nogal eens, maar dan doen wij onze oren dicht en wachten tot ze groter is en ook eet zoals oudste... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. wat geniet ik van jullie reacties! Bedankt!! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Leuk om de reacties te lezen. Hier moeten ze altijd een lepeltje proeven als ze iets niet lusten (behalve desserts). En dat lukt nu eindelijk zonder veel gemor en gezeur. En als ze het niet lusten en weinig eten: jammer. Dan hebben ze maar honger.

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor je reactie! Altijd leuk om van je te lezen!
Groetjes, Valerie