Mijn jongste herinnering dateert van 1978. Ik was toen 3 jaar, kerstavond, bij mijn grootouders thuis. In mijn herinnering kroop ik onder de grote kerstboom om mijn cadeautje open te maken. Ik kreeg een pop. En ik was er dol op! Verder zijn er maar flarden en fragmenten die ik kan oproepen uit mijn kindertijd. Ik vind het soms gek te beseffen dat wat Emma en Stella dezer dagen meemaken, waarschijnlijk even versnipperd in hun gedachte zal achterblijven. Ze worden gekneed en gevormd door wat ze vandaag beleven. Maar onthouden enkel het gevoel van een (al-dan-niet) fijne kindertijd. Toch? Ik wou dat Stella kon onthouden dat ze vanmorgen een "bravo" kreeg van haar Juf. En dat Emma niet vergat hoe mooi haar tekening aan het raam van haar klas pronkt. Want ze zagen er beiden zo gelukkig uit. En dat gevoel wens ik hen toe voor de rest van hun leven.
1978 een goed jaar hé :-)
BeantwoordenVerwijderen